10 Kasım 2012 Cumartesi

DOĞUM GÜNÜMÜZ KUTLU OLSUN BABACIĞIM!!!

 Hayat ne garipliklerle dolu... Ölüm ve yaşam aslında o kadar yakın ki birbirine, o kadar iç içe; ikisi de bir başlangıç aslında. Yepyeni hayatlara başlangıç, asla bir bitiş değil asla bir son değil. Artık daha çok inanıyorum seni her özlediğimde yanımda olduğuna, daha iyi anlıyorum bedenen yanımda olamasan da ruhunla hep yanımdasın. Seni her görmek istediğimde rüyalarıma geliyorsun. Ama yetmiyor bazen, isyan etmek istiyorum herkese ve her şeye. Sonra diyorum ki olmaz babam olsaydı izin vermezdi o hayatta her şeyi yaşamasına rağmen hiç bir zaman umudunu yitirmedi her seferinde yeniden ve tekrar başladı hem de hiç yenilmemiş gibi aynı heyecanla.
Hatırlar mısın bir keresinde unutmuştun doğum günümü, nasıl da kapris yapmıştım sana burnundan getirmiştim. Keşke yine unutsan doğum günümü 1 gün sonra arasan. Ben de yine burnundan getirsem yine kapris yapsam. Arada mesafeler de olsa her yanımda olabileceğini bilmek güzeldi... Hep şakalarınla güldürdün bizi hep eğlendirdin, umarım sen de orada mutlusundur babacığım...

Her şey seni daha çok hatırlatıyor bana, ben hala seninle iç içe seninle birlikte yaşıyorum babacığım, ben hala senin küçük cadı'nım. Senin gibi yenilsem de her şeye yeniden ve aynı umutla, aynı heyecanla yaşamayı öğrendim senin sayende dünyaya bakış açım değişti. Seni çok seviyorum babacığım, doğum günümüz kutlu olsun...

1 yorum:

hanife dedi ki...

Ne kadar güzel anlatmışın duygularını gözlerim doldu..
Hayatla ölüm içiçe dediğin gibi Rabbim sabırlar...